Hver er að þræða villigötur auðnanna inní tún svefnrofa minna?
fimmtudagur, apríl 21, 2005
I got the money, I got the place,
You got the figure, you got the face.
Let's get together, the two of us, over a glass of Champagne.
Sailor - Champagne
Það er mikið hvað það er bjart yfir, bæði mér og lífinu - þá geri ég ráð fyrir að þetta tvennt sé ekki endilega algjörlega samtvinnað. Annars var ég að hugsa að eina leiðin til að deyja, væri í gálga eða rafmagnsstól, helst algjörlega meðvitaður, eins langt og það nær. Jafnvel helst að hann yrði eins kontrólld og hægt væri, svo maður rynni inn og út, einsog döbb, því hvað er maður annað, en seinkuð kúabjalla í þessum hljóðheimi!
Já, það er bjart yfir öllu, þó það sé nú soldið þungbúið yfir Reykjavík, og mig langi að deyja. En sumarið, á þessum "tímamótum", er alltumlykjandi, ég má varla líta í bók án þess að sumargjöf birtist! Svo mig langar, að skrifa eitt upp, og prófa soldið nýtt:
Eitt enn; breiðhyltingarnir, sem áttu stórleik þegar þeir spurðu hvað gaur þetta væri á stallinum fyrir framan Hallgrímskirkju! hafa tekið til við bóklestur. Nefnilega þá bók Ekkert Mál eftir Njörð P. Njarðvík sem ég keypti í Góða Hirðinum, og hef aldrei lesið, sem vakti líka þessa miklu lukku hjá strákunum. Það er vonandi að þeir lesi eitthvað meir, kannski að ég finni einhverjar svipaðar bækur í stíl handa þeim, svona ruff breiðholts dóp shit eitthvað. Það er betra en að þeir sofi, eða tali um bíla, ég hefði fagnað því, þó hefðu verið að lesa Þorgrím Þráins...
Let's get together, the two of us, over a glass of Champagne.
Sailor - Champagne
Það er mikið hvað það er bjart yfir, bæði mér og lífinu - þá geri ég ráð fyrir að þetta tvennt sé ekki endilega algjörlega samtvinnað. Annars var ég að hugsa að eina leiðin til að deyja, væri í gálga eða rafmagnsstól, helst algjörlega meðvitaður, eins langt og það nær. Jafnvel helst að hann yrði eins kontrólld og hægt væri, svo maður rynni inn og út, einsog döbb, því hvað er maður annað, en seinkuð kúabjalla í þessum hljóðheimi!
Já, það er bjart yfir öllu, þó það sé nú soldið þungbúið yfir Reykjavík, og mig langi að deyja. En sumarið, á þessum "tímamótum", er alltumlykjandi, ég má varla líta í bók án þess að sumargjöf birtist! Svo mig langar, að skrifa eitt upp, og prófa soldið nýtt:
Þá var hestrinn leiddr fram á völlinn og gekk Marmier fram með; hann hafði broddstaf í hendi; þann broddstaf hafði Kristján í Stóradal gefið Marmier, og hrút feitan lét hann fylgja stafnum, og kvað hann eigi mundu hrútlausan með hann ætti hrútinn, og eigi staflausan meðan hann ætti stafinn. En þá var Marmier búinn að lóga hrútnum fyrir laungu, því að hann gaf Lamartine hrútinn í sumargjöf; en Lamartine seldi gyðíngi hrútinn, og vita menn það seinast til hrútsins.
úr Heljarslóðarorrustu Gröndals.
Eitt enn; breiðhyltingarnir, sem áttu stórleik þegar þeir spurðu hvað gaur þetta væri á stallinum fyrir framan Hallgrímskirkju! hafa tekið til við bóklestur. Nefnilega þá bók Ekkert Mál eftir Njörð P. Njarðvík sem ég keypti í Góða Hirðinum, og hef aldrei lesið, sem vakti líka þessa miklu lukku hjá strákunum. Það er vonandi að þeir lesi eitthvað meir, kannski að ég finni einhverjar svipaðar bækur í stíl handa þeim, svona ruff breiðholts dóp shit eitthvað. Það er betra en að þeir sofi, eða tali um bíla, ég hefði fagnað því, þó hefðu verið að lesa Þorgrím Þráins...
Söfn
Gerast áskrifandi að Færslur [Atom]