Hver er að þræða villigötur auðnanna inní tún svefnrofa minna?

fimmtudagur, júlí 14, 2005

 

If my friends could see me now,

looking out my hotel window,
dressed in satin strides and two-tone daisy roots,
if my friends could see me now, I know they would smile.


Enn einu sinni hittir Raymond naglann á höfuðið, eða er ég að spila eftir honum? Annars er það eitt víst, að ég sit á hóteli. Og áfram heldur Ray:
They would see me in my hotel,
watching late-shows till the morning,
writing songs for old time vaudeville revues.
All my friends would ask me what it's all leading to.
Ég vil ekki trúa því að ég hafi spilað þetta eftir honum, það bara er þannig. Ég kom auga á það, þess vegna er það þannig.

Ég er á hóteli, að dútla við eitthvað sem fleytir mér ekkert, bjánalega klæddur, etc.

Ég er enn daufur eftir tannlæknisferðina í dag.

It's very hard to please the people every single time. Og ég er hættur að reyna.

Ummæli: Skrifa ummæli

Gerast áskrifandi að Birta ummæli [Atom]





<< Heim

Söfn

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Gerast áskrifandi að Færslur [Atom]