Hver er að þræða villigötur auðnanna inní tún svefnrofa minna?

it took me awhile, just to suss it out,
and what I laid down up my snout didn't held me none.

Say No More - Humble Pie

Andlit mitt er ans mósaík af freknum, bólum, örum og rytjulegum hárum. Það er ekki um auðugan garð að gresja fyrir sjálfselskt tár - ó, ég vorkenni mér ekkert svo!

Cindy, hækkaðu í græjunum, höldum eitt partí og drullum okkur svo úr þessum táradal.

Bókin sem ég var að lesa, sagði að lífið gengi afturbak: maður yrði eins og foreldrar sínir og svo ömmur sínar og afar. Ég veit ekki hvort ég samþykki það. Er það ekki áfram frekar?

Ég vildi að eitthvað kæmi fyrir mig, eitthvað í frásögurnar, að ég vekti eitt bros. En líf mitt, núna, er orðið allt inní mér. Það skeður ekkert, gerist ekkert, nema þar. Örlítil andartök af hjartslætti, andþröng og nokkrir kaffibollar sem lita nýpússaðar tennurnar.

Miðað við hvernig tennur verða, þá vildi ég ekki fá að líta inní mig. Þó ég sjái þess stundum merki, hve brúnn ég er að innan.

Ha. Þetta kann ég vel við. "Eitt barn á dag..."

Einu sinni bar ég út póst. Illa borgað en ágætt, næstum lauflétt.

Yddið í cocoa puffsinu, er að spýtast yfir stillt björgin á eyðiströndinni. Hafið er djúpt á sannleika, það er reginmisskilningur að tæknin við að stinga sér að gera það. Finnst mér. Núna er það kannski ekki þannig, ég fer að stinga mér.

Það er kaldhæðnislegt, að núna er það mig sem langar að fara burt. Skoða heiminn, glápa á sólina um nótt, meðan Hlíðarnar iða af engu. Kynnast flöskunum á börmum einhverra stórfljóta, athuga með skipakomur á mér alls óskiljanlegum málum. Ef ég kynni málin, segði þér hvað finnst. Ummálið er ekkert öðruvísi, bara mismikið í boði. Sbr. glasið.

Þetta er að verða að einkasamtali. Það er kannski ekkert verra.

Amk, þá urðu þau ekki sjö þessi ár. Hættu að fokka í mér, Curtis. Impressions. Þetta var ekki 'waste of time.' Við erum vinir, og ég kann að meta það. Líkamar eru ofmetnir.

Get ég hjólað uppí Kringlu? Með lífsnauðsynjarnar og ljóðin undir augnlokunum. Þori ég standa uppá kassanum, neita að borga og bjarga stelpunum á kössunum? Þori ég einhvern tíma...

Vonandi hefurðu brosað að þessu, að mér. En mig langar að heyra þig hlæja.