>
Mannræman á holdinu einsog drulla. Helvítis mannræma á holdinu. Mannræma. Dagarnir færa mér ræmuna og drulla mig út, ég kominn af konungum í beinan karllegg andskotinn hafi það. Mannræma einsog maður sé vinnudýr múlasni, beiti kartnöglum í mold grói á það það er orðið svo ódýrt að ég finn ekki þefinn af álkulátum stútsins ódýrt. Ódýrt að vera einumuna sama ódýrt að fuglast í loftinu falla í samstæðar greinar og myndtekinn í þögn ódýrt. Ræma á manni. Ber þig að ofan.
Veifa fána. Sem lítur undan. – mig langar í körfubolta, fimmtíu, ellefu, drippla. Útá hafþökin að væflast, það væri þá fönn, eða gloppa glompa eða vök.
>