Hver er að þræða villigötur auðnanna inní tún svefnrofa minna?

fimmtudagur, maí 18, 2006

 

...En í hvert sinn gleðst...


Mannræman á holdinu einsog drulla. Helvítis mannræma á holdinu. Mannræma. Dagarnir færa mér ræmuna og drulla mig út, ég kominn af konungum í beinan karllegg andskotinn hafi það. Mannræma einsog maður sé vinnudýr múlasni, beiti kartnöglum í mold grói á það það er orðið svo ódýrt að ég finn ekki þefinn af álkulátum stútsins ódýrt. Ódýrt að vera einumuna sama ódýrt að fuglast í loftinu falla í samstæðar greinar og myndtekinn í þögn ódýrt. Ræma á manni. Ber þig að ofan.

Veifa fána. Sem lítur undan. – mig langar í körfubolta, fimmtíu, ellefu, drippla. Útá hafþökin að væflast, það væri þá fönn, eða gloppa glompa eða vök.

Ummæli: Skrifa ummæli

Gerast áskrifandi að Birta ummæli [Atom]





<< Heim

Söfn

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Gerast áskrifandi að Færslur [Atom]