Hver er að þræða villigötur auðnanna inní tún svefnrofa minna?

Einsog seinfleygur fugl og feitur, held ég að viku liðinni í suðurveg, dett í borgum með ám og án Rauðarárvíkur og Sprengjuholts, – þangað sem rauðasólin skín for real.

Í London sé ég þennan konsert; Olé! Tarantula platan er í miklu uppáhaldi enn; þetta er vídjó fyrir singúl af plötunni, ekki besta lagið en síst það sísta. Plötuna má vonandi enn fá í Rafgrein.

Erla á tvær ágætar þýðingar á Tregawöttum.

Og dagarnir hafa liðið og dregið upp það liðna, en það liggur annarstaðar en hér. Hver veit nema brjóstmyndir og þúsundárastræti kveiki í ruslinu – sem hér – sem endranær – liggur til grundvallar.