Hver er að þræða villigötur auðnanna inní tún svefnrofa minna?

Sama dag og ég las um hljómsveitarstjórann, sem neitaði að vinna að uppfærslu á Kaupmanninum í Feneyjum, gekk ég frammá leiði hans. Og konan, sem grét á grínmynd, undir íslenskum hlátursrokum, lá þar við hlið hans, jafn landflótta, í ókennilegri mold. – Það var stilltur dagur, tilvalinn fyrir krókaleið að krákustígum...