Hver er að þræða villigötur auðnanna inní tún svefnrofa minna?

O, ég myndi ekki lesa þetta heldur. Nema í hvarfi og felum fullvissunar.

Fyrsta dag níunda mánuðar féllu copy og paste saman í grautinn sem var klikkað á. Nálin rann mánuðum seinna merkta braut hliðarinnar og þegar kom að því, var það gleymt og ég lærði. Enn öðrum mánuðum seinna var ég að læra. Læra til að gleyma uppá nýtt.

Útjöskuð eintökin standa lesin um borg og bý, / en vittu, vittu, vittu, / það drepur það nýja hægt, hægt, hægt.

Og það hefur svo sannarlega ekkert með mig að gera.